Konfüçyüs'ün
üç öğrencisi varmış, - Gun, Lou ve Çan. Bir kez ona bir Rahip
sormuş.
-Ne
deiyeceksin senin öğrenci Gun'dan için?
-O
okadar akılı'ki, en ünlü bilim adamları bile ona hayran.
-Lou'
un esasları neler?
-o
cesaretli, en ünlü savaşçıların cesaretinden bile üstün.
-üçüncü
öğrenciniz?
-Çalışkandır
Çan, taktire değer.
Rahip,
büyük Konfüçyüs'ün bu sözlerini dinlerken şaşkına döndü ve
ona sordu:
-Ama
biri çok akıllı ise, diğeri cesur ve üçüncüsü çok çalışkan,
sizden ne öğrenecekler, öğretmenim?
Gun
çok akıllı, ama tembel- başlamış Konfüçyüs söylemeye. Lou
cesur, fakat mantıksız. Çan çalışkan, ancak kıskançtır. Gun
hala anlamış değil, zihnin mutluluk getirmediğini, tembel olursa.
Lou akilsiz cesaretin mahkum olmasına yol açtığını henüz
öğrenemedi. Ve Çan öğrenmesi gerek, sevinçin kıskançlıkla
bir arada olmayacağını anlamalı. Gördüğün gibi benim
öğrencilerim daha bir şey bilmiyor. Ve bu gerçekleri anlayana
kadar ben onların öğretmeni olacağım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder