Günlerden
bir gün, bir gelincik ile horoz varmış. Gelincik bir gün bu
horozu yakalamış: “Şu horozu yiyeceğim yemesine ama bari bir de
sebep göstereyim!” demiş.
“Gece
yarısı oldu mu, başlarsın ötmeye, insanları uyutmaz, rahatsız
edersin: bari yiyeyim seni de bu sorunu ortadan kaldırayım!”
demiş. Ama horoz cevabını bulmuş:İnsanları sabahları
uyandırıyorsam kötülük olsun diye değil, iyilik olsun diye
uyandırıyorum : kalkıp işlerine bakıyorlar” demiş. Bunun
üzerine gelincik başka bir taraftan tutturmuş: “Ben senin
ahlakını da beğenmiyorum: Ana demiyorsun, kız kardeş demiyorsun,
bütün tavuklara sataşıyorsun. Olur mu böyle şey?” diye
sormuş. Horoz bu sefer de altta kalmamış : “Sana ne oluyor?
Efendilerim memnun; o sayede tavuklar bol bol yumurtluyor”
demiş. Gelinciğin artık kafası kızmış:
“Eeee!
çok oldun artık! Seni dil ebesi seni! Sen her söze bir
karşılık buluyorsun diye benim karnım zil mi çalacak?” demiş,
horozu yiyip yutmuş.
Bu
masaldan şu anlaşılıyor: Bir kişi doğuştan kötü olmaya
görsün! edeceği kötülüğe bir bahane bulmadı mı, bu sefer de
açıkça eder.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder