Yolda
yaşlı bir bilge adamı yürüyomuş ve doğayı hayranlıkla
izliyormuş. Bir tarlanın yanından geçmiş, bir köylü
çalışıyormuş .Adam çok yorgun ve terli, ayakta durmaya hali
yokmuş .
-
Hey, gelsnene birz anlatalım gölgede ve hem biraz dinlenirsin.
-Yapamam,
çalışmalıyım. Gün zaten bitti ve yapacak çok işim var.
-Neden
bu kadar çok çalışıyorsun? Bilge adamı sormuş. - Zaman zaman
dinlen . Bak etrafa ne kadar güzel bir gün.
-
Yapamam. Günün tadını çıkaracak vaktim yok ne de hayatın. Adam
üzüntüyle cevap verdi.
-Peki
bunu neden yapıyorsun? Yaşlı adam sormuş.- Yani mutluluğu
kaçıracaksın …
-Mutluluk
için vaktim yok! Çalışmak zorundayım ve çocuklarımıza ve
torunlarımıza mutluluk vermek için acı çekiyorum. Dedem babam
için aynı şeyi yaptı, babam da benim için acı çekti.
-
Sizin aileden mutlu biri varmıydı. Merak etmiş yaşlı adam.
-Henüz
değil, ama çocuklarım ve torunlarım muhtemelen olacak! Adam dedi
ve işine tekrar başladı.