Bir
zamanar, bir çobancık varmış.O güdüyrmuş koyunarı
bir
tepede, ama çok canı sıkılmış ve bir deyişiklik olsun diye
derin bir nefes almış ve barmaya başlamış.
-Kurt,
kurt ,kurt koyunara saldırıyor.
Köylüler
koşmuşlar tepeye doru, yardım etmek için çobancıya, kovalasınar
kurtu dıye, ama erdikten sonra tepeye kurt yok muş. Çobancı
gülmüş köylülerin sinirli yüzlerine dalga geçerek.
-
Barma böyle kurt diye çobancı kurt yoken.
Demiş
Köylüler ve söylenerek inmişler aşağı doru tepeden.
Bir
az zaman geçmış, çobancı yine hızlı başlamış barmaya.
-Kurt,
kurt, kurt koyunara saldırıyor.
Genç
çobancı gözletiyormuş gülümseyerek nasıl kölüler koşuyorlar
hızlı tepeye ona yardım etmek için kurtu kovalasınar diye,ancak
yıne yokmuş kurt.
Bir
gün çobancık görmüş gerçek kurt nasıl koyun sürüsüne
giriyor .O anda atlamış ayağı ve bütün sesiyle başlamış
barmaya.
-
Kurt, kurt, kurt öldürecek koyunarı, yardım edin.
Ancak
köylüler düşünmüşler çobancı yalan söylüyo ve cıkmamışlar
tepeye kurtu kovalamak için.
Hiç
kimse inanmaz yalancıya, hatta gerçeyi söylediğinde bile.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder