Bir
soğuk kış zamanında, taşlar ve ağaçlar patlarken soğuktan,
at, öküz ve köpek gitmişler bir insanın kapısına ve vurmaya
başlamışlar.
-Kim
vuruyor? Adam sormuş.
-Bİz,
at, öküz ve köpek.
-Ne
istiyorsunuz.
-istiyoruz
girelim yanına, şömine de ısınalım biraz. Kapınızı açmasanız
öleceyiz soğuktan. Adam açmış kapısını ve üç hayvanı
içeriye almış. Yerleşmişler şöminenin etrafına ve güzelce
ısınmışlar. İnsan misafirleri seviyormuş. Kalkmış girmiş
diyer odasına ve oradan iyecek getirmiş misafirlerine:ata biraz
saman, öküze kepek, köpeğe büyük parça ekmek.
-Buyurun
bakalım - dedi! Adam oturmuş şöminenin yanına iki eliyle başını
tutmuş. Misafirler yemeklerini yemişler ve sormuşlar ev sahibine
neden kahırlı olduğunu.
Çünkü
yaşladım artık ve ölmeliyim demiş ev sahibi, herkezin belirli
bir yaşı var,karınca için okadar, develer için bukadar ve
insanlar için de bukadar. At, öküz ve köpek birbirine bakmışlar
ve fısıldamaya başlamışlar.
-Dinle
- döndü at, eyer razıysan bizim yaslarimizdan verelim sana. Biz
sadece onar yıl bırakacağız kendimize. Daha fazlası lazım deyil
bize.
-Nasıl
razı olmam! Sevinmiş adam. Verin burada bir sözleşme imzalayalım.
Sözleşmeyi imzalamışlar. Adam almış geriye kalan yıllarını
atın, öküzün ve köpeğin. Atın yıllarını eklemiş
gençliğine, o yüzden gençler güçlü ve cesurdur. Öküzün
yıllarını eklemiş orta yaşlarına, o yüzden orta yaşta olanar
öküz gibi çalışıyorlar ve köpekten alınan yılları bırakmış
yaşlılık için, o yüzden yaşlılar daha sinirliymiş, ama evcil
insanlarmış köpekler gibi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder