Günlerden
bir gün, Nasrettin Hoca’nın iki çocuğu varmış. Büyük oğlu,
civar köylerin birinde çömlekçilik yapıyormuş. Bir gün
Nasrettin Hoca büyük oğlunun yanına gidince:
– “ Baba,
bütün sermayemi şu çömleklere yatırdım” demiş. “ Hava
güneşli olur da, tez zamanda hepsi kurursa zengin olacağım. Ama
olur da yağmur yağarsa anam ağlayacak!”
Nasrettin
Hoca onun yanından ayrılıp, diğer köydeki küçük çocuğun
yanına gitmiş.
Küçük
oğlu :
– “ Baba, varım yoğum şu tarlada, vaktinde yağmur yağarsa, ekinlerim bol gelecek, zengin olacağım. Olur da kuraklık gelirse anam ağlayacak” demiş.
– “ Baba, varım yoğum şu tarlada, vaktinde yağmur yağarsa, ekinlerim bol gelecek, zengin olacağım. Olur da kuraklık gelirse anam ağlayacak” demiş.
Hoca
Nasrettin eve dönmüş, canı çok sıkkınmış.
Hanımı
:
– “Hayrola hoca, canın bir şeye mi sıkkın? Neden yüzün asık” demiş.
– “Hayrola hoca, canın bir şeye mi sıkkın? Neden yüzün asık” demiş.
– “Benimki
bir şey değil hanım” demiş ,
“asıl
sen kendi halini düşün. Yağmur yağsa da, yağmasa da bizim
oğlanlardan birinin anası ağlayacak”.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder